SŁOWNIK SIECI - U



|Strona Główna | A |B |C |D |E |F |G |H |I |J | K |L |M |N |O |P |Q | R |S |T |U | V |W |X |Z |

UA (User Agent) [agent użytkownika] : W CCITT X.400 Message Handling System (MHS), UA jest procesem aplikacji, który dostarcza dostępu człowiekowi do Message Transfer System (MTS)

UAL (User Access Line) [linia dostępu użytkownika] : W sieci X.25, UAL jest linią , która dostarcza połączenia między DTE (komputerem) a siecią, z DCE (jednostką usługi cyfrowej, modemem lub multiplekserem) służącym jako interfejs do sieci

UAL (User Agent Layer)[warstwa agenta użytkownika] : W 1984 roku wersja X.400 Message Handling System (MHS) zalecała UAL jako górną podwarstwę warstwy aplikacji OSI. Użytkownicy współdziałają z UAL, a UAL komunikuje się z MTL (message transfer layer) poniżej.

UAM (User Authentication Method) [metoda uwierzytelniania użytkownika] : W sieci AppleTalk, UAM identyfikuje użytkowników dla serwera plików przed zezwoleniem na dostęp do usług. W zależności od metody uwierzytelniania, może to być zrobione na bazie albo nieszyfrowanego hasła wysyłanego przez sieć lub liczby losowej z którego hasło użytkownik może być wyodrębnione przez deszyfrowanie na serwerze

UART (Universal Asynchronous Receiver/Trnasmitter) [uniwersalny asynchroniczny odbiornik/nadajnik] : UART to układ, który wykonuje zasadniczą pracę dla komunikacji szeregowej. UART znajduje się albo na płycie głównej ,albo karcie interfejsu szeregowego
Funkcje UART
UART wykonuje poniższe zadania:
• Konwertuje równoległe wejście z programu do postaci szeregowej dla transmisji
• Dodaje wszelkie wymagane bity startu, stopu i parzystości do bajtu
• Monitoruje status portu szeregowego przez odczyt właściwego pinu kontrolnego
• Kontroluje czas transmisji
• Utrzymuje i administruje buforem dla przyspieszenia przetwarzania
• Po stronie odbiorczej , pozbawia bitów ramki z przekazywanego znaku
• Po stronie odbiorczej, konwertuje wejście szeregowe do postaci równoległej, przed przekazaniem znaku do programu
Ponieważ wszystkie zadania UART musi wykonać, ten komponent może łatwo stać się wąskim gardłem w komunikacji. Jeśli dane są przesyłane zbyt szybko z programu. UART ,może być przekroczony, tak ,że bity (a nawet bajty) są gubione. Aby pomóc chronić się przed taką zgubą, UART′y maja bufory , które mogą być użyte do przechowania bitów, natomiast UART ma tendencję do innych zadań
Wersje UART
Wczesne PC′ty używały 8 bitowego 850 UART, które miały 1-bajtowy bufor dla odbioru i nadawania. Około 1985, kiedy klony AT stały się dostępne, 8250 został zastąpiony przez szybszy, mocniejszy 16 bitowy 16450 UART. Wersja 16 bitowa ma możliwość transmisji do 115 200 bitów na sekundę (bps). Chociaż jest szybszy niż najlepsza wydajność modemów, UART musi mieć całkowitą kontrolę zasobów komputerowych dla osiągnięcia tej szybkości. Aby uporać się z większymi wymaganiami nałożonymi na procesor przez programy i uczynić UART efektywnym nawet w środowisku wielu użytkowników i wielozadaniowości, nowsza wersja UART została wprowadzona : 16550A. Chociaż ten układ stanowi odchylenie od wcześniejszych modeli, różnica jest tylko wewnętrzna. Faktycznie, 16550A podłącza się do gniazda przeznaczonego dla 16450 (Nie wszystkie UART′y są w gniazdach; niektóre są częścią samej płyty) Główna różnica między 16450 a 16550 , jest 16 bajtowy bufor (dla odbioru i transmisji) w 16550. Bufory te nie są używane dopóki nie zostaną aktywowane przez oprogramowanie , które może używać funkcji 16 550. Póki to nie nastąpi, 16 550 zachowuje się jak 16 450. Bufory oszczędzają wiele czasu, ponieważ UART musi zatrzymać transmisje znacznie rzadziej. Oznacza to ,że UART musi mniej konkurować z innymi urządzeniami dla procesora. W systemach ze środowiskiem wielozadaniowym lub z szybkimi mikroprocesorami. szybszy UART może być jedynym sposobem na uzyskanie szybkiej komunikacji dla właściwej pracy. 16550 ma bardziej inteligentne układy sprawdzania kiedy ma wykonać pracę a kiedy musi sygnalizować inne urządzenia. Dodatkowo, 16550 może działać około 20% szybciej niż 16450. Te ulepszenia dają 16550 UART do 56 kilobajtów na sekundę (Kbps), przepustowości w optymalnych warunkach

UMB (Upper Memory Block) [blok pamięci górnej] : W środowisku DOS, UMB odnosi się do części lub całej pamięci w obszarze między 640 kilobajtów a 1 megabajtem. Przy pomocy menadżera pamięci, UMB są alokowane dla przechowania napędów, video lub innych buforów, i innych pozycji, które zwalniają pamięć konwencjonalną i dają programom więcej miejsca do wykonania

UNA (Upstream Neighbor′s Addres) [adres UNA] : W sieci TokenRing, adres węzła z którego dany węzeł odbiera ramki. Z powodu struktury pierścienia, ten adres jest unikalny w danym czasie w działaniach sieciowych

Undervoltage [spadek napięcia] : Podobnie jak w innych dziedzinach życia ,elektryczne zagrożenia moga pochodzić albo z nadmiaru albo niedomiaru. Łącznie , zaburzenia są znane jako przepięcie lub spadek napięcia, odpowiednio. Spadek napięcia jest stanem , w którym napięcie zasilania jest poniżej nominalnego poziomu

UNI (User-to-Network Interface) [interfejs użytkownik-sieć] : W sieciach ATM, jeden z trzech poziomów interfejsu. Pozostałe network-to-network (NNI) [sieć - sieć] i user-to-user (UUI) [użytkownik-użytkownik]

Unicode : Unicode jest 16 bitowym kodem znaku, który wspiera do 64 000 różnych znaków. 16 bitowa reprezentacja jest szczególnie przydatna dla języków z dużym alfabetem , na przykład języki azjatyckie. Specyfikacja Unicode została przez Unicode Consortium. Większość powszechnie stosowanych kodów znaków (takich jak ASCII lub EBCDIC) jest zakodowanych gdzieś w bankach danych Unicode, i dlatego mogą być używane. Reprezentacja znaków używających Unicode jest przeciwieństwem strategii kodu strony aktualnie używanych w środowisku DOS i Windows. Każdy kod strony jest 8 bitowy i ma miejsce na 256 znaków. Baza danych NetWare Directory w Novell NetWare 4.x używa format Unicode dla przechowywania informacji o obiektach i ich atrybutach.

Unified Messaging [wiadomości zunifikowane] : Wiadomości zunifikowane, znane równeż wiadomościami zintegrowanymi, to sieć lokalna (LAN) oparta o usługę telefoniczną, w której szereg typów wiadomości jest dostępnych w trybie przezroczystym. Ten typ informacji jaki może być obsługiwany obejmuje pocztę elektroniczną, fax,obraz, video i transmisję głosową. Przy zunifikowanej wiadomości, usługi telefoniczne mogą znaleźć i wyświetlić wiadomości bez względu na format. Ten proces wyszukiwania - i - wyświetlania, znany jako uruchamianie , może wymagać pewnych aplikacji. Na przykład , proces musi potrzebować aplikacji , która może wyświetlać określony typ wiadomości. Wszelkie wymagane aplikacje będą uruchamiane automatycznie.

Universal In-Box [uniwersalna skrzynka wejściowa] : Pojedyncze miejsce, które można wykorzystać jako miejsce dostawy dla wszystkich form komunikacji elektronicznej dla użytkownika, w tym e-maile, faksy i inne typy wiadomości. Uniwersalna skrzynka ułatwia integrację komputer-telefon

UNIX : UNIX jest 32 bitowym, wieloużytkowym, wielozadaniowym systemem operacyjnym. Został stworzony w Labroatoriach Bella AT&T w 1969 roku aby zaimplementować grę Space Invaders na jakimś nieużywanym sprzęcie. System operacyjny został zaimplementowany na sprzęcie począwszy od PC′tów po superkomputer Cray. Przez lata zebrał setki poleceń, narzędzi i narzędzi pomocniczych. Rozwój UNIX przebiega wzdłuż dwóch głównych kierunków : wersji systemów AT&T i UC Berkeley System Distribution. Te różne kierunki UNIX zostały połączone w UNIX Software Operation (teraz UNIX System Group, oddziła firmy Novell). Środowisko UNIX zapewnia kilka rodzajów typów zasobów sieciowych, w tym program uucp (UNIX-to-UNIX copy) i pakiet protokołu TCP/IP. UNIX również czynni obliczenia rozproszone łatwiejszym, i tworzy główną częś infrastruktury oprogramowania sieciowego . X Wndow System stworzony przez MIT dostarcza podstawy dla interfejsu graficznego dla UNIX. Oto kilka wariantów UNIX
-A/UX (Macintosh)
-AIX (IBM)
-Coherent (Intel)
-LINUX (Intel)
-MACH (various)
- MINIX (various)
- NeXTSTEP (NeXT and Intel)
- Solaris (RISC and Intel)
- ULTRIX (DEC)
- UnixWare (Intel)
- Xenix (Intel)
- Yggdrasil (Intel)

UnixWare : UnixWare jest implementacją Novella system operacyjnego UNIX. Oparty jest o UNIX System V Release 4. MP (SVR4.2MP). Dodatkowo oprócz dostarczania pełnej mplementacji UNIX, UnixWare obejmuje rozszerzenia pozwalające na łatwą integrację z sieciami NetWare. Mamy dwie wersje UnixWare: UixWare Personal Edition UnixWare Application Server. Pierwszy przeznaczony jest do wykorzystania na stacjach roboczych lub maszynach autonomicznych; drugi może być użyty dla uruchamiania programów, które mogą być wykonywane na komputerach mainframe.
UnixWare Application Server
UnixWare Application Server oferuje następujące funkcje:
• Użycie środowiska graficznego X Window (wersja X11 R5) dla dostarczenia graficznego interfejsu użytkownika (GUI). UnixWare również wspiera inne API (Application Program Interfaces) dla uruchomionych aplikacji X Window
• Oferuje binarną i/lub źródłową zgodność z kilkoma popularnymi implementacjami UNIX, w tym SCO UNIX i XENIX (binarne) , Solaris Berkeley UNIX (źródłowy)
• Wspiera system wielu plików. w tym kilka systemów plików UNIX i szeroko wspierany NFS (Network File System). Wspiera również CDFS (Compact Disc File System)
• Uruchamia aplikacje DOS i aplikacje trybu rzeczywistego Microsoft Windows
• Wspiera protokoły sieciowe UNIX : TCP/IP i NFS (FTP, SMTP,SNMP, Telnet, PPP, SLIP i NIS)
• Wspiera protokoły klienta NetWare, w tym IPX.SPX, NCP, RIP, SAP, ODI, MHS i Packet Burst
• Spełnia kryteria klasyfikacji bezpieczeństwa C2 i posiada wiele funkcji wymaganych dla bardziej rygorystycznego poziomu bezpieczeństwa B2. Pakiet audytu nazwany UnixWare C2 Auditing jest dostępny jako opcjonalny dodatek
• Wspiera odporność na błędy i środki ochrony danych, w tym wsparcie dla RAID (redundant array of inexpensive disks), dysk lustrzany i przeplatanie dysków. The Veritas Advanced File System wspiera administracje on-line (tworzenie kopii zapasowej, montowanie i odmonotowanie woluminów itd.), co również dodaje możliwości odporności na błędy
• Wspiera Novell Virtual Terminal (NVT) zapewniający dostęp do aplikacji UNIX dla różnych typów klientów (DOS, OS/2, Microsoft Windows, Macintosh i UNIX)
• Zapewnia bezpośredni dostęp do usługi NetWare dla aplikacji.Jest to realizowane przez API NWCalls
• Wspiera otwarte systemy i standardy przemysłowe, w tym IEEE POSIX 1003.1 , X/Open Portability Guide (XPG3 i XPG4), Intel Application Binary Interface (iABi) System V Interface Definition, wydanie 3 (SVID3)
• Wspiera usługi dodatkowe , które mogą zapewnić funkcje takie jak zdalne logowanie, dostęp do aplikacji serwerowych oraz zarządzanie siecią
Ponieważ wspiera prewencyjną wielozadaniowość, UnixWare jest przeznaczony dla zastosowania jako serwer dla aplikacji o znaczeniu krytycznym, takich jak przetwarzanie transakcji online (OLTP). Maszyna UnixWare może funkcjonować jako serwer aplikacji, podczas gdy maszyna NetWare funkcjonuje jako serwer plików. W takiej konfiguracji, UnixWare działa jako klient NCP w sieci NetWare. Ze względu na swoją zdolność do pracy bez zakłóceń z siecią NetWare i zastosowanie jako serwer aplikacji, Novell pozycjonuje UniWare jako ważmy składnik w środowiskach obliczeniowych.
UnixWare Personal Edition
Wersja Personla Edition UnixWare będzie uruchamiana na maszynach niezależnych lub stacjach roboczych. Wersja ta nie posiada wielu zaawansowanych funkcji, takuch jak wbudowaną obsługę NFS czy wsparcie dla napędów CD-ROM. W wielu przypadkach , funkcje te są dostępne jako dodatki. Wpiera różne automatyczne procesy, w tym automatyczne montowanie systemu plików i automatyczne uwierzytelnianie do serwera plików. Personal Edition obejmuje DOS Requester i dostęp do narzędzi użytkowych NetWare poprzez ten Requester

Unloading [usunięcie z pamięci] : Proces usunięcia zawartości (zwykle programu, modułu lub innego pliku) z zaalokowanego obszaru pamięci. Na przykład, program jest usuwany z pracującej pamięci kiedy wykonywanie się kończy. W Novell NetWare 3.x i 4.x, usunięcie odnosi się do odpięcia Netware Loadable Module (NLM) od systemu operacyjnego NetWare

UNMA (Unified Network Management Architecture) [zunifikowana architektura zarządzania siecią] : UNMA jest architekturą stworzoną przez AT&T w celu zapewnienia jednolitego środowiska dla koncepcji AT&T zarządzania zadaniami sieciowymi . Architektura jest oparta na protokołach OSI, służąc jako środowisko operacyjne dla pakietu zarządzania siecią AT&T Accumaster Integrator i zapewnia ramy dla działania z dziewięcioma głównymi funkcjami zarządzania w modelu AT&T:
- Zarządzanie rozliczaniem
-Zarządzanie konfoguracją
- Zarządzanie błędami
- Zarządzanie wydajnością
- Zarządzanie bezpieczeństwem
- Sterowanie zintegrowane
- Wsparcie działań
- Możliwości panowania
- Programowalność
Pierwsze pięć z tych funkcji jest identycznych z tymi określonymi w modelu zarządzania sieciowego OSI
Elementy UNMA
UNMA składa się z pięciu głównych elementów:
- Zunifikowanego interfejsu użytkownika, który zapewnia graficzne podsumowanie operacji sieciowych. Jest to poziom z jakim użytkownik oddziałuje bezpośrednio
- Zintegrowany system zarządzania sieciowego, który wykonuje zarządzanie sieciowe. W UNMA ta rola jest przeznaczona dla Accumaster Integratora
- Systemy zarządzania elementem (EMS′y) , które służą zasadniczo jako menadżery sieci lokalnej. Są menadżerami dla części całej sieci, takimi jak sieci LAN, mainframe czy łącza telekomunikacyjne. Zintegrowany system zarządzania nadzoruje działania EMS i komunikuje się z tymi elementami poprzez protokół zarządzania sieciowego
- Protokół zarządzania sieciowego (NMP), oparty na protokołach OSI zaprojektowany w celu umożliwienia zarządzania pakietami wykonującymi wszystkie zadania zawarte w defnicji zarządzania sieciowego AT&T
- Elementy siecie, ktróre są składnikami dzioałającymi na poziomie użytkownika. W UNMA , elementem sieci może być wszystko od węzła do LAN, od modemu do centrali PBX (Private branch exchange).
Accumaster Integrator
Accumaster Integrator jest rzeczywistym pakietem do zarządzania siecią wewnątrz UNMA. Pakiet jest "supernmenadżerem" w którym można monitorowąć zarównow sprzęt jak i aktywność logiczną sieci. Biorąc pod uwagę wiodącą rolę AT&T w telekomunikacji, nie powinno dziwić ,że Accumaster Integrator może zarządzać różnego typu ustawieniam telekomunikacyjnymi, w tym PBX′ami, połączeniami sieciowymi X.25, systemami Dataphone i IXS′ami, oprócz zwykłych elementów sieciowych (węzłów, LAN′ów itd.) Accumaster Integrator ma potężne raportowanie graficzne i możliwości wyświetlania i może rozróżniać między ważnymi a niekrytycznym alarmami w sieci. Chcociaż Accumaster Integrator jest oparty na modelu OSI, oferuje wsparcie dla innych modeli. W szczególności, wsparcie jest dostępne poprzez inne produkty dla SNA IBM (System Network Architecture) i NMA (Network Management Architecture) oparte na tym modelu. Inne produkty zapewniają wsparcie dla SNMP (Simple Network Management Protocol) obsługiwane z zarządzaniu siecią TCP/IP

Upgrade : Upgrade zapewnia mechanism dla konwersji jednejk wersji programu lub pakietu do innej, nowszej. Jako czasownik, upgrade odnosi się do procesu instalacji nowszej wersji oprogramowania lub mocniejszego komponentu sprzętowego

Uplink [łącze ładowania] : W telekomunikacji, łącze komunikacyjne między jedną lub więcej stacji naziemnych a satelitą; również proces transmisji ze stacji naziemnej do satelity

Upload : Transfer danych (takich jak plik) z PC lub innej maszyny do maszyny hosta. Na przykład, maszyna docelowa może być mainframem lub BBS′em. Generalnie, uplaod transferuje ze zdalnej maszyny do centrali. Proces ten wymaga protokołu komunikacyjnego ,który muszą rozumieć zarówno host jak i odbiorca.

UPS (Uninterruptible Power Supply) [zasilacz awaryjny] : UPS jest awaryjnym źródłem zasilania, które może dostarczyć ograniczonej ilości mocy do serwera plików lub innego urządzenia w przypadku zaniku napięcia (całkowita strata energii) . UPS′y są czasami znane jako UPS′y online, w odróżnieniu od SPS′ów (standby power supplies0 znanych jako UPS′y offline. SPS jest podobny ale nie identyczny z UPS. Główna różnica jest taka ,że UPS zawsze dostarcza energii przez baterię, podczas gdy SPS robi to tylko wtedy , gdy mamy awarię zasilania
Działanie UPS
UPS dostarcza napięcia do serwera plików przez baterię i inwerter (który konwertuj prąd stały z baterii na prąd zmienny). To znaczy , UPS pobiera energię z linii zasilającej i używa jej do ładowania baterii. UPS zasila serwer, wysyłając energię z baterii przez inwerter do tworzenia prądu zmiennego oczekiwanego przez komputer. Bateria UPS wykorzystuje ładowarkę, która jest częścią UPS. UPS o złej jakości baterii może pobierać energię z linii zasilającej próbując załadować baterię. Może to spowodować spadki napięcia w innych urządzeniach. Podobnie UPS pracujący z środowisku o niskim zasilaniu nie będzie mógł naładować baterii, która może być wysysana dla uzyskania dodatkowej mocy. UPS zazwyczaj pracuje jako łądowarka baterii przy normalnym działaniu. Jeśli coś dzieje się złego z baterią, UPS może wykorzystywać więcej mocy ze szkodą dla innych urządzeń na tej samej linii zasilającej.
Specjalne funkcje UPS
UPS powinien mieć możliwość wyłączenie inwertera , tak by bateria nie została wyczerpana. Po wyłączeniu maszyny przez UPS, bateria powinna być również wyłączona. UPS′y mogą być monitorowane i wprowadzane do pracy jeśli to konieczne. Możliwości monitorowania są dołączone do większości sieciowych systemów operacyjnych, ale mogą zostać dodane jeśli nie są dostarczone. Monitory UPS mogą nagrywać wartości różnych wskaźników zasilania. Niektóre UPS′y mogą wykonywać automatyczne zamykanie serwerów sieciowych w przypadku awarii zasilania. Jest to bardzo pomocne ponieważ pozwala sieci być zamkniętą właściwie nawet jeśli nastąpił zanik zasilania sieciowego.
Warianty zasilaczy
UPS (online) i SPS reprezentują dwie "czyste" końcówki spektrum, które obejmuje różne hybrydy i warianty specjalne. Te hybrydy mają swoje własne cechy, zalety i wady :
- Wariant online bez obejścia działa jak regularny UPS, z wyjątkiem tego ,że cały system pada jeśli UPS się zepsuje, bo nie ma zapasowej ścieżki. Oznacza to ,że zasilanie jest przez UPS albowcale
- Standby online hybryda zawsze ma inwerter online ale ustawia baterię do działania tylko kiedy to konieczne. Ma to natychmiastowe przejście do UPS′a online i małych wymagań zasilania SPS. Ten wariant nie ma zapasowej ścieżki
- Wariant linii interaktywnej ,a inwerter i baterię zawsze online, ale bateria jest używana tylko kiedy to konieczne. Podczas normalnego działania, inwerter ładuje baterię i zasila serwer plików. Przy zaniku napięcia, inwerter pobiera energię z baterii do zasilania serwera.
- Standby ferro jest rezerwowym źródłem zasilania ze specjalnym transformatorem, który chroni przed szumami i przepięciami Ten wariant ma takie same straty energii i ciepła jak zasilacze online
Konserwacja UPS
Bateria UPS pracuje cały czas, co będzie zbierać swoje żniwo. W celu zapewnienia prawidłowego działania baterii, dobrym pomysłem jest aby przetestować ją co kilka miesięcy. Ważne jest również okresowe rozładowanie całkowite baterii i ponowne jej naładowanie. Testowanie i rozładowanie może być wykonywane w tym samym czasie. Podczas testowania baterii, wracamy do sieci przed rozpoczęciem testu. Następnie postępuj zgodnie z zaleceniami producenta UPS w zakresie testowania. W wielu przypadkach, zaleceniem będzie wyciągnięcie wtyczki zasilacza. Efekt wyciągnięcia wtyczki nie są dokładnie takie same jak przy zaniku napięcia, ponieważ wraz z UPS′em inne wyposażenie i maszyny podłączone do linii będą pobierać ostatnią pozostałą moc. Jest to proces poważniejszy niż wyciągnięcie wtyczki. Niemniej, taki test jest lepszy niż żaden. Nawet przy tak regularnej konserwacji, baterie UPS muszą być wymieniane co kilka lat
Scentralizowane kontra rozproszone UPS′y
Ochrona urządzeń przez UPS zależy od tego gdzie jest podłączony UPS. UPS′y scentralizowane mają zapewniać ochronę dla całej sieci z jednym zasilaczem. Ten typ UPS jest rzadkością, ponieważ jego wymagania energetyczne są ogromne. Taki zasilacz musi być w stanie zapewnić więcej niż całkowita moc składowych podczas normalnego działania. To dlatego każdy węzeł może czerpać więcej niż 20-krotność wymaganej średniej mocy przy starcie. Bateria UPS szybko będzie wyczerpywana każdego ranka, kedy stacje zaczną się logować jedna po drugiej. Powszechniejszym rozwiązaniem jest zastosowanie rozproszonych UPS&prme;ów, co oznacza oddzielny UPS dla każdego urządzenia, które wymaga specjalnej ochrony. Daje to koszty, bałagan i ciepło (szczególnie jeśli wszystkie maszyny są w jednym pomieszczeniu). Głównie ze względu na koszty, chroni się tylko serwery plików i kluczowe składowe, takie jak routery, huby lub dyski twarde podsystemów

UPS Monitoring : Monitorowanie UPS jest usługą sieciowego system operacyjnego (NOS), któe pozwala NOS śledzić dołączane UPS′y dla określenia kiedy zasilanie rezerwowe powinno zadziałać. Serwer może zamknąć sieć zanim zasilanie rezerwowe się wyczerpie. Dla architektur ISA (Industry Standard Architecture) i EISA (Extended Industry Standard Architecture), oprogramowanie monitorowania UPS potrzebuje karty interfejsu dla rzeczywistego monitorowania; przy maszynach MicroChanenel Architecture UPS może być monitorowany przez port myszki.

Up Time [czas pracy] : Czas w jakim komputer lub inne urządzanie funkcjonuje. Nawet kiedy funkcjonuje, komputer nie jest konieczne dostępny do użytku. Może się to zdarzyć na przykład, kiedy zapotrzebowanie na urządzenie uniemożliwia pomieszczenie wszystkich żądań. Urządzenie, które jest niedostępne z powodu dużego poziomu aktywności, jest wciąż uważane za "włączone

URL (Universal Resource Locator) : URL zapewnia środek dla identyfikacji dokumentu w Internecie. Poniżej mamy przykład URL′a :
http://cuiwww.unige.ch/meta-index.html
Ten URL ma trzy główne części:
• Informację o typie dokumentu i o protokole używanym do jego przekazania. W World Wide Web (WWW) najpopularniejszą wartością jest http, jak w przykładzie. Wskazuje ,że używany jest Hypertext Transfer Protocol (HTTP) , prawdopodobnie do przekazania dokumentu hipertekstowego napisanego przy użyciu HTML (Nypertext Markup Langauge). Inne możliwe wartości to FTP, Gopher i file. Protokół informacyjny jest prawie zawsze zakończony dwukropkiem i podwójnym slashem (://)
• Kolejnym elementem jest nazwa domeny maszyny na której dokument się znajduje. W tym przykładzie jest to cuiwww.unige.ch, co jest serwerem sieciowym uniwersytetu w Genewie (unige) w Szwajcarii (ch)
• Końcowym elementem jest nazwa dokumentu. Nazwa ta musi być reprezentowana jak bezwzględna ścieżka do pliku. W naszym przykładzie, dokument nazywa się meta-index.html i znajduje się w katalogu głównym maszyny
URL′e są przykładem bardziej ogólnego Universal Resource Indetifiers (URI), który obejmuje również Universal Resource Names (URN)

US Classification Levels [poziomy klasyikacji w USA] : Poziomy klasyfkacji w USA zapewniają zbiór kategorii klasyfikacyjncyh określonych przez rząd USA i używanych w transmisji datagramów przez Internet. Klasyfikacja poziomów datagramów jest określona jako wartość 8 bitowa. Poziomy są pokazane poniżej:
Sekwencja bitów       Poziom
0000 0001      Zarezerwowany
0011 1101     Ściśle tajny
0101 1010      Tajny
1001 0110     Poufny
0110 0110      Zarezerwowany
1100 1100      Zarezerwowany
1010 1011      Niesklasyfikowany
1111 0001      Zarezerwowany
Należy pamiętać ,że 8 bitów zostało przydzielonych do reprezentowania zaledwie ośmiu możliwych klasyfikacji (tylko czterech obecnie stosowanych). Z 8 bitami możliwe jest tworzenie wartości na tyle różnych ,żeby odbiorca mógł zidentyfikować wartość nawet jeśli wiele bitów w sekencji było niepoprawnych (Jeśli chodzi o strategię korekcji błędów, wybrane sekwencje bitów różnią się od każdej innej sekwencji co najmniej czterema pozycjami)

Usenet : Usenet jest globalnym serwisem dystrybucji wiadomości, opartym na Internecie. Usenet działa przez wykorzystanie serwerów wiadomości, które zgadzają się na wymianę i dystrybucję kanałów informacyjnych (pogrupowane zbiory artykułów). Lustrzane strony Usenet (utrzymujące kopie) lub artykuły dystrybuowane z grup dyskusyjnych, które są nazwane artykułami, zebrane jest w siedem kategorii najwyższego poziomu i tysiące podkategorii :
• comp dotyczy informatyki i tematów pokrewnych
• news zawiera ogłoszenia i informacje o grupach dyskusyjnych i powiązanych wiadomości o oprogramowaniu
• rec zawiera grupy dyskusyjne dla hobby, sztuki, rzemiosła, muzyki i innych działań rekreacyjnych
• sci zawiera grupy dyskusyjne zajmujące się badaniami naukowymi, aplikacjami dla nauki, poza informatyką
• soc działa z tematami socjalnymi
• talk zawiera debaty i podgrzane - lub rozwlekłe - dyskusje na kontrowersyjne tematy
• misc zawiera kategorie, które nie pasują do żadnej z pozostałych
Istnieję tysiące grup dyskusyjnych , które nie należą do żadnej z kategorii Usenetu. Są one pogrupowane pod alt i kilkudziesięcioma innymi pozycjami

User - Network Contract [parameter user-network contract] : W architekturze ATM, user-network contract (znany również jako deskryptor ruchu) jest elementem , który określa parametry dla kanału wirtualnego lub ścieżki połączenia (VCC lub VPC). Wartości tego parametru mogą być negocjowanej przez jednostki objęte tą komunikacją

User Object [obiekt użytkownika] : W NetWare Directory Services (NDS) dla NetWare 4.x , obiekt użytkownika jest obiektem liścia, który reprezentuje określonego użytkownika. Poniższe właściwości są powiązane z obiektem użytkownika a te właściwości będą miały określone wartości dla tego użytkownika :
- Nazwa logowania użytkownika
- Członkostwo w grupie użytkownika (jeśli jest)
- Kategorie domowe, które służą jako osobista przestrzeń robocza dla użytkownika
- Zaufane prawa , które kontrolują dostępem do katalogów i plików
- Ekwiwalent zabezpieczeń, który daje użytkownikowi takie same prawa jakie miał inny użytkownik
- Konfiguracje wydruku pracy
- Zarządzanie kontem
- Skrypty logowania użytkownika
- Ograniczenia konta użytkownika

User Profile [profil użytkownika] : Zapis określający dostęp użytkownika i prawa użytkowania na serwerze

uucp : Protokół warstwy aplikacji dla transferu plików między systemami UNIX. Protokół uucp (for UNIX - to - UNIX copy program) jest typu dial-up i przechowaj - i - prześlij, tak ,że jego usługi są ograniczone . uucp jest dostępny dla każdego środowiska operacyjnego. Jest powszechnie używany jako protokół dostępu niższej klasy do Internetu